Ýnsanýn saklý bahçesi olmalý. Sessizce kapýsý açýlýrken Usulca herkes yerini almalý. Muhayyer kürdi çalarken ince ince Þöyle uzaklara dalmalý gönlünce...
Ýnsanýn saklý bahçesi olmalý. Bazen kendisiyle kalýp Ýçselliðiyle hesaplaþmalý. Tepeden týrnaða paklanýp Yedi yunmuþ gibi arýnmalý. Bulutlara davetsiz misafir olmalý...
Aðýr gelmiþse kahýr tartýda Utanmadan aðlamalý bir aðaç altýnda. Bu dünyanýn gelmiþine Deyip, Küfretmeli þöyle okkalýsýndan! Boþaltmalý yükünü olduðu yere Kuþ gibi hafiflemeli birdenbire...
Kanatlanmýþ gibi dalmalý sokaða Çarpmalý bir kadýn veya adama PARDON deyip kaçmalý þýmarýkça. Bir kediyi çaðýrýp okþamalý. Bir bahçeden gül çalmalý... Yatmalý kaldýrýma boydan boya Eslerini hatýrlayýp , ANI YAÞAMALI.
Yazan: MEHPARE GÖKÇE Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.