Artık her cefayı çekerim, gönlüme küser göçerim…
Hangi esaretten söz edeyim
Yýllara sâri elem zerk eden firkati sinemde mi besleyim
Kan akan gözlerimi nasýl gizleyim, titreten hasretin feryadýyla inleyim
Diz çöktüðüm lahzalarý þahit göstereyim, aklý karartan sevdayý kime þikayet edeyim
Bir umut beslemiþtim
Kaderin her anýný teklifsiz kefil göstermiþtim
Biçareydim, teslim olmak için kefendim, feda olmaya yeminliydim
Þimdi artýk þaþkýn bir nefesim, divane olmuþ kimsesizim, yalnýzlýk köþelerindeyim
Söyle neydi suçum
Þimdi bir ömür prangalara vurulmuþ mahkûmum
Zindanýna hapsettin, sessizliðin berduþluðuna meylettin, elemdin
Samimiyet ve sadakati niye bu kadar lekeledin, güven duygularýmý tarumar eylesin
Yok, artýk seni suçlamam
Kendi masumiyetime veririm, mazlum kalmayý severim
Derin bir hesabýn içine girerim, artýk ne gönlüme ve ne de sana diz çökerim
Kalan ömrümü arifin dergâhýna vakfederim, ecir ve ihsan naibi olmak için ter dökerim
Ne kadar umut ettiysem
Ruhumun hicran damlalarýný yazmak için çekinmediysem
Hüzün vadilerinde sevinmekle yetindiysem, hicran gecelerinde yaþ döktüysem
Sevinme, ecel terleri döktürdüðüne güvenme, býrak ben divane olayým, sevdama yanayým
Yaþarken ölmeyi öðrettin
Hiçlik adýna yazýlan mýsralarýnla telakkilerimi deðiþtirdin
Edebe ne kadar yabancý biriydim, bedevinin insicamýndan nazar edendim
Gönül verdim, sessizce seven biriydim, ruhumun serencamýndan þevk alan bir nefestim
Söyleyemedim, çekindim
Bir gün kýsmet olur, dilim açýlýr diye bekledim
Her an kalbi hýçkýrýklarýmla yalnýzlýða itildim, nasýl gülebilirdim
Sevilmeden ölendim, kefene bürünendim, ecelle bedelleþen çaresizdim, daha ne söylerim
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.