o yaþlý kente geldiðinde her þey dönüp duruyordu etrafýnda ýþýklar yollar binalar insanlar neonlarýn bu yalnýzlýðý nedir diye düþündü o anda böyle kalmak istemiyordu ev dediðin orman olmalý diyor herkesin hayatýna ayný veda ile giriyordu
o yaþlý kente geldiðinde her þey aslýnda onu beklemiyordu ayyaþlar unutkan deðil diye düþündü aynaya bakarken ve gökyüzünün altýnda apansýz yakalanýyordu akþamýn son telaþýna
o yaþlý kente geldiðinde her þey ufaktý yaþamdý sadece süstü asýlý duran bir yerlerde korkusu denize çekilmiþ manzara aranýyordu hayale ise meydan
kendiyle baþkaydý o bu yaþlý kente geldiðinde biz ölümsüz dedik ona
unutuldu sonra …
Sosyal Medyada Paylaşın:
VARIŞLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.