Eserken bad-ý saba girip sevda bahçeme
Taze açan gül gibi ellerinle der beni
Bu kalp sana adanmýþ koydum onu bohçama
Aþk yoluna çul gibi yolluk eyle ser beni
Sevdamýzýn gülleri belki vakitsiz açtý
Yaþanmamýþsa hayat o hayat artýk hiçti
Hayal kurduk yýllarca hepsi mahþere uçtu
Aþk geldiyse zul gibi çek tetiði vur beni
Unuttun hiçe saydýn gönül denen dergahý
Senelerce duymadýn ne feryat ne de ahý
Yeter zorlama artýk aþk dokuyan tezgahý
Ger gergefe tül gibi ilmek ilmek ör beni
Vefasýz sevgilere bulunur hep bahane
Yaralý gönüllere mesken olur meyhane
Aþkýna sahip çýkýp etme deli divane
Uzak durma el gibi aç kolunu sar beni
Dalgalar dile gelsin çýrpýnarak ummanda
Geceleri göz kýrpsýn yýldýzlar asumanda
Devþirelim vuslatý bu yaz sonu harmanda
Akýt mavi NÝL gibi aþk deltana sür beni
NÝLÜFER SARP__