karanlık

Yürüyorum yolun kýyýsýnda
Ýçimde bilmediðim kuytuluk
Arýyorum ýþýðý baþlarýnda sokaðýn,
Ama köþeleri tutmuþ karanlýðým.

Sokak lambalarý aydýnlatmýyor
Kafamda ki esrarlarý
Üþüyorum,halbuki üstümde palto
Bilmediðim,canlý mýyým hayatta?

Çanlar sanki benim için çalan,
Ben olmalýydým,Ýmamýn okuduðu ezan.
Varmak istiyorum mutlaða.
Kapatýyor önümü karanlýklar.

Divane miyim deli mi?
Yoksa serseri,garip sefil mi?
Bilmediðim þey varken bunca.
Bitmiyor yine de karanlýklar.

Sosyal Medyada Paylaşın: