HAYAL

Güneþ rengi gözlerimi kapatýp
Ne hayaller kurardým
Bahçedeki yeþil erik aðacýnýn altýnda
Kah at sýrtýnda dað bayýr dolaþan yiðit bir
Kaymakam
Kah bir pilot olurdum göklere meydan okuyan
Alýp baþýmý düþtüðümde insani ideallerin ardýna
Ýyiden iyiye
Baþýmda esmeye cesaret edememiþti kavak
Yelleri bile...

Ne kýrmýzý panjurlu ev
Ne boy boy çocuklar
Ne camlarda beklenen bir eþ
Ýlle de memleket ille de hedef
Memleket Ýsterim
Þiiri de o günlerden bana emanet

Yazýk..!
Hayallerim ellerimde soldu
Güneþ gözlerimi terk etti..
Ýzleri durur hala bu yorgun yürekte
Belki bir gün yeþerirler
Ümidiyle..

Gezinirken deli mayýn gibi
Öylesine
Düþtü yolum bir gün aþklar ve þiirler beldesine
Bir þair koydu son noktayý bu serüvene
Dayanarak deneyimlerine
Dedi;
Ne þairlere güven ne yazýlanlara
Onlar hayallerle beslenen
Hayal tacirleridir bu masalda
Ýnanma! kanma
Yazýk olur sana

Baktým doðru söylüyor
Bu þair aslýnda

Ne mesajlar yollanýyordu
Mavi boncuklu dizelerle
Renkli gözlere beyaz tenlere
Yollarý gözlenenlere yürekten özlenenlere
Adaklar adanýyordu her dilden Olimpos’a
Ýlham Perileri karýþýyordu çoðu kez
Birbirlerine oysa

Bir Gök taþý düþtü o anda yeryüzüne
Sildi bütün kötülükleri yeryüzünden
Hayal bile olsa…






Sosyal Medyada Paylaşın: