Ben Gölgelerin Diliyle Konuşuyorum
Düþüncelerin zamansýzlýðýný bildiði için
Bir filozofun kösteðinin yelkovaný sudan, akrebide kumdandýr Ýçine kalpler koyduðum cam kavanozlarým çoðalýyor
Hayatýmýn rafýnda, azalmak bu olmalý
Kaybolduðunu bilemeyecek kadar kayýp degilsen
Bana kendini gösterirmisin dünya haritasýnda
Bugün kalbine bir lunapark kurulmuþ belli
Gözlerinde çocuk kahkahalarý duyuyorum
Ne kadar güzel güler bir kadýn gözyaþlarýný silerken
En temel içgüdümüz sevmek olmasaydý
Kendilerine böyle hayvanca acýlar çektirmesine raðmen
Aþký istermiydi insanlar.
Adam bir oturuþta iki porsiyon yedi
Sanýrým birisi yalnýzlýðý içindi
Ve kimileri için hayat
Bir limon sandýðý üzerinde otururken
Kýrmýzý kadifeden bir divana uzanmayý düþlemeye benzer
Sevinçleri kepenk indirmiþ bir kalpten geçiyorum
Sokaklarýnda hüzün köpekleri uluyor
Küçük görme insan ellerini
Onlar birbirine tutununca nerelere uzanýr bilemezsin
Onlarýn gücünü hayal bile edemezsin
Þiirin kutsal parmaðý bana dokunduðu zaman
Ben gölgelerin diliyle konuþuyorum
Aþýklar etoburdurlar, onlar birbirlerinin kalplerini yerler
Koca bir sayfa ölümün
Kenarýna ufak harflerle yazýlmýþ bir nottur hayatým
Yamyamlarýn kemik koleksiyonu varmýdýr bilemem
Kalp biriktirenler gördüm
Ben bu hayat deryasýnda,
Her dalgaya pul veren bir balýðým
Sen aklý selim esnafsýn gönül pazarýnda
Ben aþk aðacýnda sebil narým
Ne kadar güzel güler bir kadýn gözyaþlarýný silerken
Ben gölgelerin diliyle konuþuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.