Görüyorsun, sokaklar dar.
Ýnsanlar fazla bu þehirde.
Kimine eksiksin,
Kimine kendinden fazla.
Susmaya devam ediyor insanlar.
Dününden kalma acýlarýyla.
Sýnýrlarý çizilmiþ konuþmalarýn,
Acýttýðý zaman terk ederler,
Hadi Kaldýr cesetini ortalýk yerden,
En sevdiklerin bile,
Tanýmadan üstüne basýp geçerler.
Geriye bir kaç þiir,
Bir kaç cevapsýz soru kalýr.
Þiirler talan edilir.
Adýn bile anýlmaz sonunda.
Anonimdir bu nefes.
Kesildiði zaman, þairsiz kalýr sözlerin.
Unutma.
Bu dünya sana, sevebildiðin kadar yaþama þansý tanýdý.
Sende unut, unutulduðun yerden.
Neden gidiyorsun diye soranlara,
En büyük cevabý, geride býraktýðýn mýsralar verecektir.
" Ve unutma,
Umutlar gerçekti.
Þiirler üryan,
Kimi acýyýp ellerine deðdi.
Kimi terk edip yüreðinden etti."