Hep sitemin oldu hep beni küstürdün Ben senden göz yaþýmý gizlemeyi öðrendim Mevsimlere yýllara ayrýlýklar estirdin Ben senden yalnýz özlemeyi öðrendim
Bir üþüme kaldý kalpte veda gününden geri Gönül bahçem daðýldý yere düþtü gülleri Gündüzlerim periþan gecelerim serseri Ben senden yalnýz özlemeyi öðrendim
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.