İTİLİP KAKILDIM

Ben yalnýzdým,
Ýtip kakýldým.
Herkesten,
Dayak yeyip kaçtým.

Çok zorlandým,
Ama gururlandým,
Baþardým içten güçlenmeyi,
Ben sevdim bu iþi.

Herkesi dövmem,
Beni sevindirdi.
Çok mutluyum artýk,
Kelebekler gibi.

Bir gün sabah kalktýðýmda,
kimse yoktu yanýmda,
Çok üzüldüm buna,
Sevincim ve gururum yoktu artýk yanýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın: