geride býrakýp þehri sancýlý bir yol türküsüyle gözü arkada bir þiirle kalbimi yokluyor þimdi ayrýlýk... yaralanmýþ bir gece oluyor yalnýzlýðýn koynunda çaresiz kendi sesine uzak bir türkü gibi...
tutuldukça dil, sýrra mazhar oluyor þiir kaleme düþüyor kelam kendini yakmýyor ateþ
kýrýldýðý yerden doðuyor kalem gözleri baðlý bir yýldýza benziyor aþk zamansýz kesiliyor nefes hangi sese dursa önceden sýzýyor rengi gözlerinin sesine sürmeler çekilmiþ bir sevdaya
ve ben bir kalem daha kýrýp bu þiirin üstüne yollar tüketiyorum sensizliðine hangi kaldýrýma dokunsa gölgem alev alýyor bir yerinden gece bundandýr suskunluðum
balkonda gölge bir nefes ayrýlýk ciðerlerimde
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.