Hep aynı günü sensizliği yaşıyorum

Ne varsýn ne yoksun
Gitmedin mi
Hala burada mýsýn
Susmak bir cevap deðildir
Bunu sen söylerdin
Þimdi neden susuyorsun yokluðuna

Hani yürürdük uzun uzun
Bir yere gidecek deðildik
Acelemiz de yoktu
Nereye gittiðimizin önemide yoktu
Nasýl olsa ölüme de yürürdük
Þimdi ölüyorum hani ellerin

Saçlarýnla oynardýk otobüste
Nasýl ördüðünü anlatýrdýn
Beraber örerdik ben öremesem de
Eðlenirdik gülerdik mutluyduk
Hani nerede o mutluluklar
Þimdi nerede o ben nerede o biz

Gözlerin vardý bakmaya doyamadýðým
Konuþmakla da bitiremezdim
Anlattýkça anlatýrdým sýkýlmadan
Öyle olurdu ki gün gözlerinle biterdi
Hep ayný günü sensizliði yaþýyorum
Þimdi nerede o deniz gözlerin

Gülüþün vardý içimi ýsýtan
Dünyamý cennetim yapan
Bir tebessümün bile yeterdi
Kýzdýðýmda sakinleþmem için
Üþüyorum hani o gülüþlerin
Þimdi nerede o benim cennetim

Sen vardýn sadece beni anlayan
Yine anlarsýn diye sana yazýyorum
Sensizlik öyle bir vurdu ki
Yokluðunda kaybettim kendimi
Artýk beni ben bile anlamýyorum
Þimdi nerede o sen nerede o biz
Sosyal Medyada Paylaşın: