Yalnýzlýk çanlarý çalýyor yine yokluðunda, Sensizliðin tepesinden bakýyorum olanlara kendi ütopyamda. Güneþ bugün erken batýyor birer birer sönüyor umutlarýmýn parýldayan ýþýklarý... Somurtan suratlar yaðýyor artýk üzerime , bir ucundan tutamýyorum hayallerimin. Ah keþke diyorum her seferinde , Uslanmaz yaramaz çocuklar gibi sonunda cezamý çekeceðimi bile bile ...
T.Þengün. Sosyal Medyada Paylaşın:
TahaŞengün41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.