Bahar eksilmesin kapýmýzdan
Ellerinde kaðýt mendil yerine
Baharý getirsin
Sokak çocuklarý evlerimize
I
bir nefret dalgasý
aldý götürdü her þeyi
aðacýn yeþilini
sevdanýn güzelini
denizin dalgasýna düþtü yeþil
karýþýp köpüklü dalgalarýna
çarpýp kendini kayalara
yavaþça akýp gidiyor
mevsim döndü bulutsuz yaðmurlara
gözlerinden düþen yaþlar gibi
ayrýlýðýn kederinde
zindan duvarý yürek bir tarafta
bir tarafta þeffaf kýrýlgan
göçmen kuþlara aðlýyor arkasýndan
dur gitme
demeye dilim varmadan
baharý bekliyor yeþil
durmadan yaðan örtüsünde mevsimin
güneþi özleyerek
gel diye baðýrmaya güç arýyorum
sýcaklýðýný doldurup
taa derinlere
bütün gücümle baðýracaðým
gel diye
gitmeden daha uzaklara
çaðýrsam geriye
koþ þimdi yakalayabilirsen
yangýn yeri aþklar
savrulmuþ
çýkarsýz dostluklar
koþ nefesin tükenmeden
göçmen kuþlar taþýnmadan güneye
koþ yakalayabilirsen
hoyrat edilmemiþ dostluklarý
geceler uzun sohbetsiz
dostluklar ürkek
II
zamana düþtü ayrýlýk bütün güzelliklerden
tam ortasýndayken sevda denizinin
karardý hava
kara sevdaya
deliliklerimizi sýnýyoruz
derin dalgalarýn arasýnda
III
ayrýlýklarýn en acý deminde
seni gördüm düþümde
gel demelerimin zamaný
geçip gidiyor
gel !!
rüyalarýmý basmadan karabasanlar
ak bir umut gibi gel
ýrmaklarla
rüzgarlarla
yýk artýk
yýk þunu
yoksa yiyip bitirecek
aðacýn kurdu
koca çýnarý
yapraðýn yeþili
insanýn güzeli bitmeden
gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.