EY ADEMOĞLU
Gafil olma ey insan oðlu
Kimseye umut verme sakýn
Bildiklerini söyle,ama akýl verme sakýn
Her söylenilenlere sakýn inanma
Az ve öz konuþ
Çok konuþaný bilgili olduðunu sanma
Her ne olursa olsun kimseyi küçük görme
KoRku korkuyu yaratýr
Cesaret akýldan gelir
Bilgisizlikten gelirse cehalettir
Eðer Tanrý dendi mi evvela aþk,merhamet ve aþk aklýna geliyorsa
Bu özellikler sende bolca vardýr
Hak yolunda yürümek cesaret ister
Yol göstericin yüreðin olsun,kafan deðil
Nefsi bilenlerden ol,yok edenlerden deðil
“Kainatýn her zerresinde Allah’ýn sfatý vardýr
Çünkü o camide,mescidde,kilisede deðil o her yerdedir
Onu görüp yaþayan olmadýðý gibi
Kim O’nu görürse sonsuza kadar O’nda kalýr”
Aklýn kimyasý ile aþkýn kimyasý deðiþiktir
Akýl kolay kolay yok olmaz,aþk kendini yýpratýr,yok eder
Aþktan sadece hüzün ve aci kalýr
Felaketlerin çoðu dilden gelir
Aþkýn yerinde dil zaten çaresiz,aþkl dilsiz olur
Kendini tanýmlamak istersen kendini baþkasýnýn aynasýnda gör
Dikene bakarken gülü,geceye bakýp gündüzü düþünmektir
Gökteki ayýn hilalý dolunaya dönüþü zaman gerektir
Kimseyi aldatma sakýn,aldanýlýrsýn bir gün
Acýlar herkes için aynýdýr
Aþk bir seferdir
Bu yola düþüpte deðiþmeyen yoktur,acýsý sonsuzdur…
“Zor olan hatasýyla sevabýyla fani insanlarý sevmektir.
Unutma ki kiþi bir þeyi ancak sevdiði ölçüde bilebilir.
Demek ki hakikaten kucaklamadan ötekini, Yaradan’dan ötürü yaradýlaný sevmeden, ne layýkýyla bilebilir, ne de layýkýyla sevebilirsin”
Asýl kirlilik dýþta deðil içtedir,elbisede deðil yürektedir.
“Baþkalarýndan saygý, ilgi ya da sevgi bekliyorsan, önce sýrasýyla kendine borçlusun bunlarý.
Kendini sevmeyen birinin sevilmesi mümkün deðildir.
Sen kendini sevdiðin halde dünya sana diken yolladý mý, sevin.
Yakýnda gül yollayacak demektir.”
Yaþam bir bütündür,o bütünün içinde her þey vardýr
Haydar Uzun
HERKESÝN ÞEKER BAYRAMINI ÝÇTEN KUTLARIM...
-------------------------
DOSTLARDAN ÝNCÝLER
EYY ÝNSAN...
Gönlünden aldýðýn ateþlerle döveceksin düþüncelerini
. Zihninin örsünde.
Nefesin daha bir körükleyecek harýný.
Yanacaksýn, yanacak!!.
. Soðuk sulardan geçirerek.
Þekil vereceksin sonra.
Aklýna
. Ýþte o zaman namerdin karþýsýnda
Çelik gibi olacaksýn.
Belki kýrýlacaksýn ama
Asla bükülmeyeceksin.
Ey Akýl perdesi yýrtýk yama tutmayan insan.
Aynasýnýn sýrrý dökülmüþ sureti silik insan
. Ahseni takvimdir sana verilen makam
. Esfeli safilin de sana kýnanmak var
Beþer kalma insana beþer kalmak ardýr.
Kula secde etme sakýn
O makam Allah’ýn dýr.
Gülüþ’ce
-----------------------------------
Bakmasýný bilen göz her yerde seni görür
Bir kere ol dedin mi yer gök emrinle durur
Sen’i seven gönüller nefsi günahtan korur
Kaçarak günahlardan beþ vakit diz çökerim
Arýnýn peteðineden örümceðin aðýndan
Yýldýzýndan ayýndan kardelenli daðýndan
Irmaðýndan gölünden mor sümbüllü baðýndan
Geçerek hayranlýkla derim ki; "ALLAH kerim"
NÝLÜFER SARP
-------------------------------
Ey! Ýnsan’ým diyen ademoðlu,
Zengin yada fakir,
Ne farkeder,
Gözlerini açarsýn dünyaya,
Ruhun,kaderin,
Nefsin tuzaðýnda.
Bedenin ise çýplaktýr doðduðunda,
Sararlar seni bir bez parçasýna,
Giyersin çeþit,çeþit libaslarý,
Geçer bir çýrpýda,
Çocukluk,gençlik çaðlarý.
Etrafýn kalabalýk,
Sanýrsýn dostun çok,
Hiç farketmezsin,
Aslýnda,
Sende benim gibi yalnýzsýn
Ýç dünyanda,geçmez yaþlýlýk yýllarýn.
Yakalanýrsýn sende birgün,
Ecel denen tuzaða,
Tutar kolundan götürür seni,
Ölüm denen doðum öncene.
Kurtaramazsýn kolunu,
Yine sararlar seni kundak yerine,
Bu defada,
Kefen denen bez parçasýna,
Yatýrýrlar kara topraðýn baðrýna,
Dalarsýn orada ebedi uykuna.
Ey! Ýnsan’ým diyen ademoðlu,
Kalp kýrmadan insan gibi yaþa,
Acizane sözlerim,
Küpe olsun,kulaklarýna...
Kul düþünce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.