Hastane ve huzurevi sakinleri bilmem ki ne bekliyor…

Hasta revirde…
Gözlerime bakýyor
Bir umut adýna çare bulmaya
Çalýþýyor, ama olmuyor
Nefesi zor güç alan zavallý
Ne kadar zorlanýyor
Ve fakat gözleri bakamýyor
Refakatçisi sanki umudu kesmiþ,
Bin kahýr içinde
Nefes nefese anlatýyor,
ah yavrun diyor

Hemþireler
Ne kadar zarif yüksünmüyor
Kimi zaman sabredip,
Onca sual karþýsýnda sessizliðini koruyor
Yatalak hastalarýn sancýsý hiç bitmiyor,
Aðrýlarýn þiddetiyle sanki figan eðliyor
Yarabbi sen bilirsin,
Sen sahip ve hikmetiyle Rahmet eden
Yegânesin niyazý yükseliyor

Hekimle
Ne kadar telaþ içinde çýrpýnýyor
Çok genç bir nefes trafik
Kazasý neticesinde içeriye giriyor
Hiçbir ses yok, nabýz sayýlýyor,
Kalbine masaj yapýlýyor,
Þok tedavisi uygulanýyor
Zavallýnýn boynu bükük, o kadar
Masum bir duruþu var ki,
Ýnsanýn yüreði o ana dayanamýyor

Çaresizlik içinde
Boynunu büken, yutkunuyor
Bir selam versen
Kýrk yýllýk ahbap gibi içini döküyor,
Ne kadar samimi buluyor
Umudu senin gözlerinde arýyor,
Kalbinin hassasiyetine yatýrýyor,
Vicdanýný uyandýrýyor
Nasýl tepkisiz kalýrsýn, hiç umursamadan
Maksadýna nail olmak için
Ýnsanlýktan çýkarsýn, dedirtiyor

Þimdi
Huzur evleri
Ne kadar þenlik içindedir
Dilerim Rabbimden ismi gibi
Gönüllere huzur zerk eden yerlerdir
Sýfatý bir þey sanan zavallýlarýn ellerinde
Esaret yaþatýlan nefesler deðillerdir
Onlarýn maðfiret ve rahmet edeni Rabdir,
Bu hakikatten habersiz olanlar gafillerdir


Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: