Kendimi ihbar ediyorum Yokluðunda seni daha çok sevdim
Hiç bir acýmýn aðýtlarýný yakmadan Avazým çýktýðý kadar sustum hep Günahlarýna aðlayan bir çocuk gibi Ýçimden sana sarýldým Git demek zordur bilirim Ben sana hiç git demeden Kendi kendi mi terkettim Özledim Aðladým Sustum Öldüm Öldüm ama Bir tek ben kendime öldüm Sende hep yaþadým Sende hep kendim oldum
Kendimi ihbar ediyorum Yokluðunda seni daha çok sevdim
Göðüs kafesimi yýrtar bir kuþ Gözlerimin denizine sýðýnýr bir balýk Ve ellerime konar bir rüzgar Söylermisin kaç harf sonrasýyým sende Beni bu kadar kendime yabancýlaþtýrdýn Yüreðimde gökyüzü maviliðini yitirdi Hiç bir denizin limanýna tekneler yanaþmadý Uyuyan bir þehrin sönen ýþýklarý gibi Kendi karanlýðýmda öldüm Ben öldüm Bir tek ben Sen yaþadýn Yüreðimin karanlýk sokaklarýnda Adýný gökyüzümün maviliðine yazdým Ve Ben sana hiç git demeden Kendi kendi mi terkettim Özledim Aðladým Sustum Öldüm Öldüm ama Bir tek ben kendime öldüm Sende hep yaþadým Sende hep kendim oldum Kendimi ihbar ediyorum Yokluðunda seni daha çok sevdim
Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.