Yýllar önce bana býraktýðýn þiirini okurken,
Aklýma sen geldin, Haziran ayýnýn ýlýk bir gecesinde
Ayrýlýk kavgalarýmýzýn baþladýðý saatlerde
Al, bu þiir senin için,
Ýster yýrt istersen ömür boyu sakla demiþtin.
Þiiri verirken o taze sesin
Hala dimaðýmda kayýtlý duruyor
Hala o þiiri saklýyorum beþ yýl geçmesine raðmen
Bu mektup suya yazýlýp okunmayan
Beþinci mektuptur biliyor musun?
Çevremde ayrýlýp gidenleri
Hep sana benzetiyorum nedense
Neden sevmelerin ilk günleri unutulur
Ayrýlýk günleri izli bir mermiyle yaralanmýþ
Bir yara gibi kolay kolay unutulmuyor?
Benim için sevmek, gözlerimde hiç eksilmeyesi
Sonsuz bir özlem olarak kalacaktýr
Tek bana acý veren, seni hala özlüyorken,
Senin tüm bunlardan habersiz olman içimi kanatýyor
Bir zaman önceleri birbirimizi sevmiþken
Ayrýlýk sonrasý platonik aþka düþmek iç kanamadýr
Her gideni sana benzetiyorum demiþtim
Ama gelene sevgiyle bakýyorum.
Sanki sen geliyorsun ve ýssýz aklýmýn istasyonunda
Her ne kadar parazitlenme varsa da öyle hayal ediyorum
Hala o istasyon onarýmsýz duruyor
Öyle apaçýk kalabalýk insan seli ortasýnda
Tüm sevmeler benzerdir,
Gözlerimizde dökülen gözyaþlarýmýz da benzerdir
Çünkü insanýz ve birbirimize benzeriz.
Severken ayrýlýðýn cinayet olduðunu sen söylemiþtin
Gene umutlar yeþertiyorum sensiz çorak kalmýþ
Gönül iklimlerimde artýk biliyorum,
Seni aramak için ne uzun ne de gencim,
Koca bir çýnar gibi kök salmýþým yabani bir ovada
Sezsiz, sakin öylesine bir insaným.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.