Azalmak
yýllar görmüþtür bu duvar geç
duyulmadan geçilen çok þey gibi
dibinde gölgeler yosun tutmuþtur
suyuna bakýnca öldüren yüz geç
tanrým ya balýk olsaydým
düþünmek bile korkutucu iken
nasýl mutlu olabiliyor yunus ve arkadaþlarý
yoksa bilmediðimiz bir karardan mý bahsediyoruz
veya dili sonsuz bir yörüngeden
ben aðaçlarý seviyorum
kökleri ile topraða sarýlan ilmikten
göðü kandýrabilen süper bir delikten
nasýl geçerse geceler ve yýldýzlar
öyle daðýlýyorum kendimden
insan adýna kanan bir hissiyatý bölebilir
uzatabilir þefkat ýrmaðýna sunup kendini
seni seven binleri düþün
üzüldüðün yerden bir tüy eksilse
kanar kirpikleri þu koca göðün
anladým sýr deðil ellerimden taþýyor yaþamak
sana benzeyen ne yok ki
var olmak sensiz bir hissin beyanýdýr
ya neden korkuyorsun azalmaktan
azalmak sonsuzluðun devamýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.