El Yazması Mektuplar

Ceylanlar gibi ürkek, kuþ sesi gibi ýlýk,
Aynen ikbal yýldýzý, susmuþ yazgýyý bekler.
Sükûtun imbiðinde, bakýþlar kalabalýk,
Her ne zaman aðlasa, ona benzer bebekler.

Lacivert zamanlarda, hüzün salar her dâim;
Ýffet ile örülmüþ, gerçek iklimi arar
Sen derken tenhâlarda ne kadar da mülâyim,
Ellerinden tutunca yanaklarý kýzarýr,

Cemrelerde ýsýnýp, mektuplarda yanýyor,
Mektuplar el yazmasý, bende varým bir baktým.
Yemyeþil duâlarla, günbegün boyanýyor,
Nurlu yüzünden öpüp, tebessümler býraktým.

Hem aþk bir vuslât ise; neylerim kuþkularý,
Kazanlarda demleyip, beyaz kefene sarýn.
Býçkýlayýn peþimden, kan rengi coþkularý
Sorulursa hakkýnýz, helâl deyin haykýrýn!

Biliyor sýðýnaðým, yürek sesi bu konu,
Teneþire gül koyun, çelenk neymiþ hurâfe!
Cürmüm pek çok olsa da unutmam hâþâ O’nu,
Yine oldum tüy gibi, üveyk gibi bu defa.

Ýffetin her rengi var, vallâhi baþka edâ,
Kýrdým tüm heykelleri, hüzne sarmalar attým.
Artýk vuslât ölümüm, nâkýþ nâkýþ þühedâ,
Câným, mâhzûn bakýþlým, yine seni anlattým.

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: