Herþey bir gözyaþýyla baþladý, Dost sillesine dayanmadý yüreyim, Ayrýlýða kararsýzlýðýmla,düþtüm yollara, Yollar bana uzandý,bense içime yol aldým, Yýkýlmýþlýklarýn yüzünü görmeye, Kendimden baþladým...
Gitme demelerdeki sesleniþlere raðmen, Çýðlýðýn gerçekci olmadýðýný anladým, Umut içimde olmalýydý,arkamda deðil, Önce yýkýntýlarýmý onarmalýydým, Sonra arkama dönebilirdim, Tekrardan yaþamak için... Yeniden nefes almak için...
Sonra bir davet geldi avuçlarýma, Ne kuþlar ne melekler getirdi, Ýç denizimde ki dalgalarý vuruyor kulaçlarýma, Bunlar gönlümün dost sakinleriydi, Kapandý dosda yüreyim diyemedim, Kendimi düþlerin yolunda buldum, Melekler misali... Bitecekse kovulduk,kesindir kararý, Ýblis misali... Kalacaksak daha yorulmadýk, Melekler misali...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 06.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.