Sen Leyla’sýn biliyorum. Ben kendi korkularýmý yenip, Mecnun olabildim mi sana? Uðruna aþýlmadýk daðlarý aþýp, Söylenmedik türküleri söyleyip, Bükülmedik yürekleri, Yaktým mý sevgi ateþiyle? Yeryüzünde insan adýna, Ya da senin mutluluðun adýna, Feda edebildim mi kendimi? Sanmýyorum bir tanem. Ben kendi garip dünyamda, Kendi yalnýzlýðýmdayým. Köylerden kovulmuþum, Þehirler kabullenmez beni, Daðlar bana yabancý, Ben sana vurulmuþum: Memleketimin delisiyim biliyorsun, Bir de gözlerinin… Bir arpa boyu aklýmla, Düþmüþüm sevdana...