kaldýrýmlar, içimde üþüyen bir çocuðun ayak izleri, kaldýrýmlar...
bir çocuk, karanlýkta parlayan, yakamoz gözleri...
yanýyor, kanýyorum her defasýnda, onunla gözgöze geldiðimde...
tozlara bulanmýþ yüzü ve çaresiz bakýþlarý ...
sorular, tonlarca, içime sorup durduðum o, yol boyunca...
ne varsa, kararýr içimde.
karanlýk odalara döner içim ...
ayaz bir gecede, yýldýz yýldýz, caddelere düþen þehir ýþýklarý , aydýnlatmýyor içimdeki karanlýklarý...
arabalar, karýnca kümesi insanlar... belli belirsiz ayak izleri ... yönsüz bir boþluða akar gibi...
bir çýkmaz sokaktýr sanki hayat...
kimi varýr ulaþacaðý yere.
kimi kaybolur izbelerinde hayatýn...
kimi mutlu... kimi hüzünlü... kimi yorgun...
"hayat bu..." diyemiyorsun ki..
yanarsýn bir volkan gibi, içten içe...
bir denizin hali gibi, gider gelir içimde gelgitler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.