Uçabileceği Rüzgâr Hırçın Bir Çocuğun Özlemidir
1
suskunluðumu duyun
bütün incinmiþ sözcükler yüreðime doluþun, hey!
ateþin ve suyun uslu halleri lazým bana
zira hakikat boþluðum müebbet deli
kullanmadýðýmýz bir yol var
gidilmemekten karardý yokuþu
aþk ve savaþtan tanýyoruz içimizden geçen sürüleri
çanlarýnda, gökten kopan kuþ çýðlýklarý
kederin kalýcý çölü ruhumuz ve aklýn ucunda mor takalar
bir suyun gizemine saklanmýþ yosunlu yanlarýmýz
okunmasý yasaklanmýþ masallar
yakýlan þiir
kýyýmla yok olan canlar
kýsa ömürlü çocuklar
yaþamak yüzleþmektir dedikçe
ne duyuyoruz asýrlar önce çalýnan feryatlarý
ne kefene sarýyoruz maviyi
ömür , çamura kurulu karnaval yeri
belki hiç gençliðimiz olmadý bizim
gözleri yüreklendiren sevdalarýmýz da
dar aðaçlarýna, dar kafalý haþereler alýþtýrdý
her mevsim göðsümüze asýldý kabuk
yaþama yenik kýrlar arasýnda
dillenmek için iþaret bekliyor
bir demet papatya saflýðý
sýzlayan bir nehrin ve içindeki bizlerin ne çok sesi var
gecenin bir yarýsý þiir olmaya karar vermiþ martý çýðlýklarý
ve iþçi marþlarýnýn metaneti
bunca kederin arasýndan sýyrýlarak
karanlýða þifa için kuytularýmýza dokunmalý
baðýþlanmalý dipsiz kuyular
üç maymunun çýðýrtkanlýðýný duymak ne acý
kan severler
kuma gömülü yaþamlar
göðüslerinde yýlan taþýyanlar
sevdayý bilmeyip þiiri örseleyenler, bulunduðunuz yer, kara!
tilki gölgesi gibi dolaþmayýn serin sokaklarýmýzda
kainatýn laneti, kokuþmuþlarýn üzerinde
savaþa karþý olanlarýn þehrine, cehennem giremez!
2
bunu baðýrmaya mecburum
bitmemiþ bir isyanýn izi var dudaklarýmda
hangi kederin gözlerine baksam kendi içime yolcuyum
yakýcý olduðum için arýyor beni sirensiz itfayiciler
ateþin hikayesini mezarcýlara sattým
bir gün hiç kimse gözlerimi sevmeyecek
ben yine düþlerimin gizeminde aðlarým
gecenin bir yarýsý deviririm sahte gönüller trenini
suçum yok , kin ve nefretle dönüyor dünya, ceza istemem
þakaðýma aðýr gelen ey gecikmiþlik
ürkek öykümle yüzleþtir beni
hýrkam haberdar dinç uyanmadýðýmdan
saðlýðýmda seviþmeliyim kavruk gölgeli bir mevsimle
bir tutam yalnýzlýðý ruhuma ayýrýp
yeni bir türkü yaratmalýyým kendime
kýrlangýçlarýn uçuþuna
güne bakanlarýn duruþuna özendim
güvercinlerin takla atma hakký varsa
ben de dans etmeliyim
sonsuzluðun gamzesine defneden bir çelenk býraktým
kosmostaki dinginliðin arzusu, beni bekle
katlanamýyorum yeryüzündeki hiçliðe
kendime göçer oldum
hiç çýkýlmamýþ yolculuklara mahcubum.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.