Bir parka düþtü yolum tahtadan banka çöktüm Beni gören anýlar bir köþeye saklandý Çakmaðýmý çýkarýp o anýlarý yaktým Bekçi gördü olaný park bana yasaklandý.
Yasaklar dokunurdu eskiden de bünyeme Kendi doðrularýmý sevmeyi öðrenmiþtim Pýrýl pýrýl bir güneþ yakýþýrdý dünyama Iþýða dokunana sövmeyi öðrenmiþtim.
Yýllarca peçe takýp ortalýkta dolaþtým Düþünceler hapisti yasaktý gerçek yüzüm Gizli gizli içimde hep kendimle dalaþtým Gaza geldi bir anda aðzýmdan çýktý sözüm.
Bilmezmiydim olanlar müebbete gebeydi Buna raðmen susmayýp çanak çömlek oynadým Sýrtýma yedim copu devlet baba ebeydi Boþ yere yüreðimde özgürlükle kaynadým.
Sinemalarda bile oynardý arada bir Toplama kamplarýna espriler yapýldý Paçalardan aþþaðý akar dururdu pis kir Korkaklýk denen illet filmlerden kapýldý.
Sýrtýmýzdan abayý baþýmýzdan babayý Eksik etmedik þükür her þeye boyun eðdik ispiyonladýk kaç kez konuþan akrabayý Bazen parmak ucuyla özgürlüðe de deðdik
Ayvazým Deniz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.