Adresim Yoktu..
gözlerinin aklýma vurduðu ceketsiz bir akþamdý
dilenciler uðulduyordu göçük göçebe kaldýrým köþelerinde
saçlarýndan savrulduðum sesin karanlýk bir çýkmazdý
zühreydi adýn benimse bir ismim yoktu çaðrýlmak gibi…
yüzün aynalara devrilirdi duruþum bu yüzden kýrýktý belki sana
söz ucunda seken yeminler bozgunu bir tenhalýktým oysa
senin hep omuzlarýn üþürdü sonra sustuðun anýlar
ve neden sonra
bozgun pankartlar gibi daðýlmýþtý üstümüze yaðmurlar
dursak cinayet kalsak namlu kokardýk
oysa biz eþiklerin kýyýsýnda üþüyen
aslý gazel ömrümüze ziyan içli bir þarkýydýk…
zühreydi adýn benimse bir ismim yoktu çaðrýlmak gibi
ki masallarým vardý seher tüten serçe sabahlarda
gece düþen kentlerin puslu ölülerinden selam alýrdýk
ve hep ama hep o gri kederle soluyan yüzlerden duyardýk
kayýp giden yýldýzlarýn ömrümüze dilek ýsmarladýðýný
ve saklýmýzda dalýp gittiðimiz solgun resimler olurdu
her dem yüzümüze çarpan yenik özlemler yanýðý…
daðýlan ve debreþen ateþler dokunurdu patikalýk gülüþlerine
esmer çiçekler kokunu bana sorardý þairler yoktular
belki onlar da kendi halinde yine kendi seslerine küsmüþlerdi
kimbilir belki bizden önce bir zaman þafakla bir olup
ýsýrgan otlarýna dokunup demli davalarýna dalýp gitmiþlerdi…
þimdi beni sen zula edip parmaklarýný emanet bir silah gibi sakla
sen kadar hasretine varsýn vursun gölgeme düþen serpiliþ
hicraný ayrýlýkla büyüten o dilinden mektuplar düþer
pullarýnda seni görürüm ve yeniden baþlar müebbet ellerine diriliþ…
zühreydi adýn benimse bir adresim yoktu sensizlik için…
Mert Metin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.