Sonia

Bir kelebek kanadýný okþasaydýn taþ duvarlar kanardý

Ayaða kalksaydýn yeþil bir orman gibi hürriyet

koþsaydýn güneþe yangýn deli sevdalar doðardý

Dokunsaydýn saçlarýnla Mont Blanc’a

bodoslama gelen fýrtýnalar dinerdi Sonia !

Ve geceleri kaçýk yýldýzlarý tutup ellerinle öpseydin bir bir

Kucaklasaydýn ýþýða doygun mehtabý olanca yüreðinle

beni bulurdun atlasýn en kutsal ve en bakir yerinde

Sonia ! Paris’in bahar kokulu kadýný

senin için evrensel düþler kuruyorum

Çocuk gülüþler topluyor yorgun göz bebeklerim

Ellerim ah nasýrlý ellerim týrnak uçlarýnda tuzlanmýþ býçak yarasý

Güneþi tam alnýndan vuruyor kýzýl bir füze bataryasý

Ahh bugün hava neden kapalý

Neden yas elbiselerini giymiþ pamuk yüzlü bulutlar

Neden iki büklüm Eyfel

Etme bilmez misin bu yolda acýlar yoldaþ bize

Toz pembe renkler taþýmýyor dudaklarýna býraktýðým ilk öpücük

Ve gözlerim de kartal kanatlý çocuk, henüz çok küçük

Dilimde sen; ben de ki adýn Alplere aðlayan kýz

Biz La Fountaine’in masallarýnda alev rengini almýþýz.




Sonia, ben hançerlenen rüyalardan

Ölüme restleþen onurlu savaþlardan geliyorum

Zaferi kutlamak henüz çok erken

Zafer insan olabilmekse eðer

Gönlere çekebilmekse onurlu sevdalarý

Seni bekliyor Anadoluma kanat çýrpacak

kýzýl martýlarýn yüreðine demirli

ateþ közlü aþk !


Sonia bana bir yudum sen verir misin...





































Sosyal Medyada Paylaşın: