YOKLUĞUNA BU GİDİŞİM...
gevdan
YOKLUĞUNA BU GİDİŞİM...
Ýþte yeniden yol göründü bana, sensizliðimi gidiyorum.
Yalnýzlýðýmýn yüreðime düþtüðü ana düþtüðü mekana gidiyorum
Hoyrat duruþumun masum olacaðý mekana gidiyorum
Ýþte yar, sessizliðimin mekanýna gidiþim…
Umut beslediðim yarýnlarým dan çaldýðým günlerim biti
Yokluðunun ahengine kapýlýp gidiyorum
Bu gitmeler çok koyuyor bana ama gitmem gerek yokluðunu çekmem gerek
Bilirim yarýným da yokluðunu bana hediye edecek
Baþým dik onurumla ama yýkýlmýþ yüreðim ile gidiyorum yar
Seni özlemlerimin en güzeline sardým gök yüzünün mavisinde sakladým
Bulutlarýn en mükemmel haline resimlerini çizmiþim
Ýþte gidiyorum yar yokluðunun dününe bu günden gidiyorum
Ýçerimde alevlenmiþ saldýrýya hazýr duygularýmla gidiyorum
Seni kazanmanýn savaþýný düþünürken
Kaybetmemenin savaþýný vermeye gidiyorum
Bir yaþamýn öyküsünü bir kazanýlmasý gereken savaþýn meydanýna çýkýyorum
Ýþte sensizliðimin doðacaðý güneþe gidiyorum
Dipsiz bir kuyu misali oldum bu yalancý gecelerde
Varlýðýný ararken yarýným dan habersiz senden oldum
Seni bir baþýna yalnýzlýðýn sinesinde karanlýkta yalnýzlýðýna býrakýp gidiyorum
Ýþte gidiyorum yar seni gök yüzündeki yýldýzlara emanet ederek gidiyorum…
Baþým dik duracak sen varken bu beynimin her zerresinde
Seni taþýrken bu beden baþý öne eðilmiþ bir deli yakýþmaz þanýna
Hangi beyinki sana olan sevdama gem vuracak
Ýþte gidiyorum prangalar takýlsa da kollarýma ayaklarýma
Giderken farkýna varmadan senide yanýmda götürüyorum sanýrým
Sende varsýn bu yaban ve yalnýz bildiðim yolculuðumda
Yaný baþýmda olmasan da dokunup tutunmasam da
Ýþte gidiyorum yarim senin ruhunla doðduðum topraklara
Hadi þimdi sevda türküleri dolaþsýn dilimize ayrýlýktan yana ne varsa
Meze yapýp içelim kurulsun çilingir sofrasý
Yokluðunu bir bardak raký diye salayým vücudumun her yerine
Ýþte gidiyorum yar seni içerimde yüreðimde taþýyarak gidiyorum
Birazdan hüznüm dökülecek gözlerimden
Düþen her damlada hasretin kokacak yaþadýðým þehir
Þehir sen kokacak ben hasretinle yanacaðým
Ýþte seni bu alemin en güzel mekanýna götürdüm senden habersiz yar
Gözlerin dünyaya bakmaya cesaret ettiði müddetçe
Bakýþlarýn beni aramaya baþladýðý andan itibaren Kalbin adýmý zikrettikçe
Sana geleceðim yar gitmek yakýþmaz bu deliye
Tutuðum her dileðin ardýnda sen varsýn
Yazdýðým her satýrýn içerisinde sen varsýn
Baktýðým her yerde sen varsýn
Ama yaný baþýmda yoksun gidiþim yokluðuna yar
Birazdan yaðmur çiseleyecek üzerime
Titreyecek biliyorum seninle dolu olan yüreðim
Tenim ýslanacak bedenim ýslanacak
Ama sen ýslanma yaðmur damlalarýyla gözlerimden dökülen yaþlar ýslatacak
Bir ahým oldun yaký verdim dünden bu günüme yaþanýlmýþ lýðýmý
Bin ahým olsan yakarým ne varsa benden geriye kalaný
Yokluðuna meydan okurum çýkarým meydan savaþlarýna
Savaþým sen im dadým sen iþte savaþýna gidiyorum yar
Sesiz kaldý bu yalancý ve suni Ýstanbul geceleri
Ne hoyratlýðý kaldý yanýmda nede dik duruþu
Hüznümü sardý her tarafý Ýstanbul aðladý ben aðladým
Ýþte senin için düþtü gözlerimden birkaç damla yaþ yar
Tutunduðum tüm umutlarýmý alevlerde yaktým sensizliðimi
Ne varsa benim için yazýlmýþ çizilmiþ söylenen kelamlarý astým bir bir
Bir sen gerçek kaldýn bana dünden bu günüme
Ýþte ben gidiyorum geleceðimden yarýnlarýna yar
Susuz kalmýþ toprak oldum
Güneþe hasret kalmýþ can oldum
Bulutlardan düþen yaðmur tanesi oldum
Bir senden ayrýlmayý beceremedim yar iþte yokluðuna gidiyorum
Kah gecenin zifiri karanlýðý sarar derdimle bedenimi
Kah güneþin sýcaklýðý vurur deðiþtirir tenimin rengini
Kah yaðmurlar yaðar söndürmek ister içerimde yanan seni
Senden ýrak olmaya gidiyorum yar senden ötesi yalan
Kýskanýlmýþ aþklarýn en yüce sindeyim seninle
Bir tebessümünle ölüme giderim
Varlýðýmda görmek olmasa da kaderimde
Seni ölümlerden öteye sevmekle almýþým mükafatýmý yar
Tut ki ay ýþýðýnýn yalancý duruþu yum
Tut ki gecenin üzerime örteceði kara bir çarþafým
Tut ki ölümüne koþar adým giden bir deliyim
Bilirim ki ölümde olsa bu gidiþimin sonunda sen varsýn yar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.