Seninle belki de zevklerimiz ortak deðildir,
Belki ayný þeyleri sevemiyoruz, bilmiyorum
Ne teklif etsem karþý çýkýþýn,
Ne söylesem beðenmeyiþin ve dudak büküþün,
Bir süre sonra seninle
Bir þey yapma isteðimi de ortadan kaldýrýyor.
Bu iliþkiyi ayakta tutmak,
Bütün yaralarýný silmek
Unutmak hep bana düþüyor
Oysa senin daha hassas, nazik davranman gerekir
Çünkü bu iliþkide yara alan taraf hep bendim
Senin sevginin veya sevmeyiþinin
Kurbaný da hep ben oldum.
Sen mutlu ol diye elimden geleni yapýyorken,
Daha fazla ne yapmam gerektiðini bilmiyorum?
Eðer varsa bildiðin bir þey, söyle öyle davranayým
Sürekli geçmiþ acýlarýyla yüzleþen
Bunlarý susmak zorunda kalan,
Kalbi kýrýk olan ben olmama raðmen,
Yaþanan her þeyi sýfýrlayarak
Sanki hiç yaram yokmuþ gibi
Yürümek de bana düþüyor.
Sana olan sevgimin büyüklüðünü
Fark etmemen mümkün deðil elbette
Ama yaþadýklarýmýn izlerini
Bu kadar kolay silmemi beklemen de
Biraz bencilce deðil mi?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.