Geceler soðuk ve sessiz. Güneþ hiç doðmayacak gibiydi sensiz. Karanlýklar hiç bitmeyecekti sanki. Karanlýktan korkuyordum ben halbuki..
Sen olmayýnca yanýmda dizlerim titriyor, Konuþamýyorum dilim damaðým kuruyor. Ufacýk bir ýþýkta gölgeler büyüyor. Karanlýktayken gölgem bile beni terk ediyor.
Çok yalnýz hissediyorum kendimi ve de soðuk. Odam soðuk dýþarýsý soðuk ve de bedenim soðuk. Ölüme yaklaþýyorum odam morgdan habersiz. Sen olmayýnca eriyorum, bitiyorum, ben seni çok özlüyorum..
Buðra Aydýn.. Sosyal Medyada Paylaşın:
bugraydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.