Durulsun İçim
Sesiydi can özüm, gönül duraðým
Bastýðý topraðýn tozuna kurban
Çýrpýnýr sinemde suskun yüreðim
Kalmadým hiç böyle çaresiz yar ben
Ölümsüz bir aþký ruhuma karan
Gönlümü fetheden aþktan kadýndý
Aþkýný gönlüme rehber bileli
Hazana kanmayan yürek taþýdým
Hayalin peþinden ufka dalalý
Gurubta mahþerle arkadaþ idim
Hayalimin süsü benliði saran
Canýma can katan eþsiz zatýndý
Kanadý kýrýlmýþ kuþum yolunda
Hicrânýn âsârý bende besbelli
Elleri yanakta kendi halinde
Hasret tünelinde kaldým temelli
Ruhumu sitemin yayýnda geren
Beni anlamayan kör inadýndý
En içten, en güzel, ikrarým budur
Yeþil gözlerinde durulsun içim
Bileyim son sözün kararýn nedir
Razýyým cezama ne ise suçum
Sensizken halimi, Allah var, gören
Anmadýðým zaman, ölüm adýndý
Celil Çýnkýr
Dost kalemlerden gelenler
bir ömür gölgemdi sevdaný süren
maalesef yakan meçhul kadýndý
sen deðildi o deðildi bilmesen
ýsrar etme n’olur, cismin deðil adýndý
ismini anmakla bile yandým ben
Ayþem.. Teþekkürler Ýbrahim ÇELÝKLÝ HOCA’M
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.