Kırlaşan saçlarıma rüzgar vuruyordu..
apsuva
Kırlaşan saçlarıma rüzgar vuruyordu..
Kýrlaþan saçlarýma rüzgar vuruyordu
Soðuktu, geceydi
Ay donuktu..
Sözlerin yankýydý kulaklarýmda
Dünya ayaklarýma akýyordu
Mahsun yürüyordum
Gecenin öptüðü kaldýrýmda.
Sen, sen ki umutlar ektiðim mevsimdin
Sessizlik ölüm kadar soyluydu
Seninle paylaþmak
Ve geceyi selamlamak saçlarýnda.
Dalýndan düþüyor yapraklar
Sayfalardan siliniyor adýn
Kardelenler apansýz kuruyordu.
Ay donuktu
Soðuktu, geceydi
Kýrlaþan saçlarýma rüzgar vuruyordu..
Bir bahar, bir volkan taþýrdýn avuçlarýnda
Benimse uðursuz gecelere uzuyordu acýlarým
Sisli gri bulutlar örüyordu ufkumu
Sönüyordu gönlümde raks eden yýldýzým
Senli hatýralarým fýrtýnaya tutulmuþ
sýðýnacak liman arýyordu..
Kýrlaþan saçlarýma rüzgar vuruyordu
Soðuktu, geceydi
Ay donuktu..
Yaðmur olup topraðý suluyor göz yaþlarým
Gece yolcu, sen gidiyordun
Derinlerde patlarken umut tohumlarý
Zaman altýn iklime el sallýyordu
Lakin
.....Geceydi, soðuktu
..........KIRLAÞAN SAÇLARIMA RÜZGAR VURUYORDU..!!
Apsuva..Sakarya..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.