BİR NURLU BULUTSUN
Rabbim seni övüp misal gösterdi
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Suretin gül, sîretin gül, gül derdi
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Heybetlisin yüzün ayýn on dördü
Alnýn açýk, kaþýn hilal ve gürdü
Saçlarýnsa dalgalýca gül yurdu
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Yanaklar düz aðýz geniþ boy bala
Boynun gümüþ bedenin nur baþ âlâ
Sakalýn gür, burnun ince, göz ela
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Kaþlarýnýn arasýnda bir damar
Öfke aný gider gelir belli ar
Kararlýsýn hiç olmadýn bîkarar
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Yol üzeri sakin, sakin yürürsün
Bir nurlu bulutsun ufku bürürsün
Ardýn sýra milyarlarý sürürsün
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Sert vurmazsýn yürür iken ayaðý
Konuþmazsýn dilin ile bayaðý
Görmüþ gözün uzaklardan bu çaðý
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
Verirmiþsin ilk önce sen selamý
Nur yaðarmýþ sarf ettikçe kelamý
Sünnetinle daðýtýrsýn tüm gamý
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
CEYHUNÝ der: Þiirimde sevgi var
Edep ile erkân ile övgü var
Kalbimize Rabbim Seni kýldý yar
Gül Habibim, Peygamberim Efendim.
25.12.07
CEYHUNÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.