EFENDİM
Hangi yöne dönsem cêmâlindeyim
Özün deðer cana bakar aðlarým
Süzdüm günahlarý kêmâlindeyim
Sözün vurur cana akar aðlarým
Nûrundan rûhuma bir alaz düþtü
Bu can þu dünyadan ölmeden göçtü
Yaktýn ey sevgili kul bûryan piþti
Közün daðlar caný yakar aðlarým
Gül kokun baþýmda yeller estirir
Yemeden içmeden aþkýn kestirir
Dol artýk geceme gönül küstürür
Nazýn alýr beni çeker aðlarým
Tadý yok tuzu yok sensiz aþlarýn
Kurbaný olayým kalem kaþlarýn
Kýzýl kan akýyor gözden yaþlarým
Hüzün sarar caný çöker aðlarým
Hasretten tükendim düþtüm yoluna
Kimler kandý senin balým diline
Bir kuþ gibi konsam ümmet dalýna
Ýzin sürer yolum çýkar aðlarým.
(Aleyhisalatu vesselâm)
.........En sevgiliye .......
FEVZÝ ÖZTÜRK
02/07/2013
FRANSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.