Rengimiz, rengimiz var bizim

Uzandýðý yerden doðrulmuþ göðe bakýyor
Öyle ki odandaki deðirmenleri görüyorum Lac
Ay aðaçlarýn karanlýk dallarýnda

Sýrýlsýklam yaðmur, yerler ýpýslak

Senin þehrin görünüyor çatlak toprak içlerinde
Bulanýk girdaba doðru dönmek gerek, peki
Güneþ parlayacak mý þimdi

Ya o kelimeler, hangi dillere düþebilirdi
Sen ötelerde beklerken

Senindir yer, gök de öyle!

Ah göðün diz çöküþüdür bu, tablo daðýnýk
Ey büyülü kentler, semtlerin çocuklarýna baktým
Parklar kurumuþ, aðaçlar devrik

Bu ne kýyým, ne büyük acý!

Biz þimdi bir kadýnýn rahminden sýzacaðýz
Þimdi yeniden çoðalacaðýz
Renkli giysiler, dal dal yeþil çayýrlar

Bir nehir gibi akacaðýz, aðzýmýzda Çoruh

Vurun dizlerinize, gökyüzüne
Kýlýçtan geçeceðiz
Topraktan, sudan

Vurun dizlerinize, bir daðýn haykýrýþýna
Tel tel gümüþ, kar ölülerine




berFarJeyn / lacivertiðnedenlik





Sosyal Medyada Paylaşın: