AYNALAR

Ne gariptir! þu duvarda ki sýrçalar...
Gizemli cübbesini, giymeye görsün,
Ýnsanýn bedeninde, ruhu kurcalar,
Gözlerin görür ama özünde körsün.

Uðrayýp yanýna, sokaða çýkmadan,
Kaþýna, kirpiðine bak ve çekiþtir...
Karýnca gibisin, yýllarca býkmadan,
Gördüðün ayný resmi boya deðiþtir.

Kurmuþ aðý, san ki avýný bekliyor,
Gizlenmiþ derinden daha da derine.
Ýçimden gelen ses yere fýrlat diyor,
Bölünsün þu levhalar zerrelerine.



Cahit KARAKOÇ
(EFKARÝ)
NUNUSLU
27.07.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: