Yarasa

Ayaklarýmdan asýyorum kendimi tavana
Uyuyorum gündüzleri
Iþýða körüm
Sonra karanlýk geliyor
Açýyorum antenlerini beynimin
Hiç bir duvara toslamadan
Zikzaklar çizerek hayatýn labirentlerinde
Özgürce uçuyorum

Bütün komþular
Bütün tanýdýklar
Bütün sevdiklerim
Bütün ayak baðlarým uykuda

Hiç bir tanýk
Hiç bir iz
Hiç bir kanýt býrakmadan arkada

Dokunup kaçýyorum aklýna

Kollarýný iki yana açýp geriniyorsun
Yüzünde mutlu bir gülümseme
Yeni bir güne uyanýyorsun

Günaydýn ütopya





savrulmalar temmuz 1013




Sosyal Medyada Paylaşın: