Ýyilik ve kötülük, kanlý býçaklý her gün
Onlarýn arasýnda, doðranan ise benim
Ýçim inanýn eðri sadece dýþým düzgün
Ey ilahî hakikat, ben senin körebenim
Fahiþeye hakaret ettim, piþmaným, duyun!
Dilimin pisliðini görmeden sayýp sövdüm
Ahlak kabaresinde, kibarlýk tam bir oyun
Kendimi tartaklamak, yerine eli dövdüm
Saðlam edep bendimde, delikler açtým elimle
Ýçimdeki Yecüc ve Mecücler »Hücum!« diyor
Onlarý boðmak çok zor, gözyaþýndan selimle
Ýblis: »Þerri teþvik bir namus borcum« diyor
Kötülüðün gölgesi, sarýyor boþ dünyayý
Ýyiler korkak, aptal; iyiler bencil, ahmak
Þerrin yayýlmasýnda onlarýn da var payý
Dertleri zevk ü sefa içinde tek yaþamak
Buðday baþaklarýna bakýyorum hüzünle
Beni seyrediyorlar, boyunlarýný bükmüþ
Ortaya çýk diyorlar bana gerçek yüzünle
Ýçi, dýþý bir insan olmak, ne aðýr yükmüþ!
S /ÂYE (01:06) 25 Temmuz 2013 / Ýnönü