Solgun kalbim açsýn bir kez gülümse
Doðrulmayan belim hamal gitgide
Ýçimden geçenler kokan gülümse
Vuslatýna gebe ikbâl akîde
Ýnsanýn varlýðý kâinat kodu
Gönlümdeki ateþ yakmadan kodu
Cehennemî deðil saf kan aþk odu
Köz olmaya düçâr kural kâide
.
Yalnýzlýkta mý kök yaprak dökerken
Topraðýna tutkun ömür çökerken;
Yýllanan yaþ deðil, daha çok erken
Simsiyah mermer di son kral âbide.
.
Çamurlu su iner çâyda bulancak
Aksaydý berrakca o makbul ancak
El tutan elimdi tek tutunacak
Misk-i amber yayan, maral güzîde
.
Secdeydi kastým yere uzandým
Hülyâmdaydý yârim câna uzandým
Davullu zurnalý kýrk nevruz andým
Gözüm açsam o an visâl rencîde
.
Tarlamdaki sýrrýn ekkin arazý;
Deryâdaki dûçâr berrine razý
Sihriyle yazarken bin hüner azý
Yoksul’un kitabý, emsâl neþîde
Ýkbal :: Baht açýklýðý 2: Arzu istek
Akide :: Ýnanç
Maral :: Diþi geyik
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.