Neye hasret kaldýðýmý,
Sordum kendi kendime
Sevgiye mi?
Konuþacak bir dostun, yokluðuna mý?
Yaþadýðým yüzlerce sýkýntýlara mý?
Geçmiþte çektiklerime mi?
Hep sorup durdum, kendi kendime
Kendimi ilk defa çaresiz,
Dertlerine çare bulamayan,
Eli kolu baðlý olarak gördüm
Biçare olduðumu anladým bugün
Ýçinden çýkamadým
Derman bulamadým, çaresizce çýrpýnýþýma.
Bir sýcak ses aradým, etrafýmda
Bana seslenecek, kadife bir ses
Ama yoktu, dört duvardan baþka
Hiç kimse yoktu yanýmda
Ben yetim, yaralý yüreðim,
Çaresizce aðladý bugün
Ama sen çýktýn bir an karþýma
Ama bugün hepsini unuttum.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.