Öteleri Yâd ettim, Yine Çok Hüzünlendim…

Yar…
Nefes her lahzada
Vaktine koþunca
Ömür kitabý bir vesileyle
Ve sünnetullah gereði yazýlýnca
Akýl ve izan daralmasý
Bu minval üzere yaþanýnca,
Vicdan sessiz kalýnca
Þaþkýnlýk kapý aralýyor,
Sualler aranýyor, gönül yaralý
Bir vaziyette boyun büküp aðlýyor

Ýnsan bilgi
Ve bilinci nispetinde ferdir
Azim ve irade bakýmýnda
En mütekâmil sanatý erdemdir
Akýl ve kalp
Hakikat adýna mihenktir,
Ýrade sevdasýna meftun bir hedeftir
Aþk, hiçlik
lutfune eriþtiren çiledir,
Kalp için ne ziyade
Bir himmettir, O’na teslimiyettir

Berzah
Âleminden nasýl kal eylesek
Göçüp giden
Bedenlerin çürüyen
Efkârlarýný iþitsek
Hangi nidanýn,
Sukut ettiren vicdanýn,
Ýbrete aþina olan sevdanýn
Ýzlerini sürsek
Aþkýn vecdiyle, ilmin hilmiyle,
Adabýmuaþeret kitabiyle,
Edebin vaziyet eden þevkiyle gülsek

Yaþayan
Kur’an olmak,
Efendimizin emanetlerine
Sahip çýkmak, taklit üzere
Olmaktan kurtulmak
Cemaat asabiyetlerinden,
Tefrikaya götüren gafillikten,
Nefsi sefillikten arýnýp
Ruhumuzu huzura kavuþtursak,
Gönlümüzü ihsana açsak,
Kul’u olmak için aþkla çýrpýnsak

Kabristan
Ne kadar mütenasip bir yer
Bin hüzünle esiyor selviler,
Hicran içinde bekleyen sakinler
Yâdýyla muhabbet eden sadýklar,
Vefa adýna gayret gösteren latif nazarlar
Gözyaþlarý suskun,
Gönül coþkun, akýl ve izan bilmem ki
Niye bozgun, iradem çok üzgün

Hangi kabre
Baksam bir kitap var
Heyhat milletimiz her nasýlsa
Kitap okumaktan korkar
Kestirmeden
Cennet ehli olmayý sayýklar,
Neye ikna ediliyorsa onu yapar
Kimi zaman masumca aðlar,
Kimi vakit hayret içinde bakar,
Çok derine inmekten kaçar

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: