bugün gülümü gülerken gördüm dilinde kelamý bal sandým bir seyrettim bin sustum bu olanlara bende þaþtým ikrara sýr içinde gönül verdi bir üzüldü bir sevindi yola çýktý tekbir ile idraka erdi kendi içinde
vakit su gibi akacak gördüðü her þeyde mana bulacak az kaldý kemale erecek elinde nur-u aynasý beþerin yüzene bakacak dalýp gönül deryalarýna saklý kalan ne varsa bulacak
biz onu bu alemden öte tanýdýk vakti sabýr ile bekledik bir aðladý bir güldü acý içinde dile geldi Rab deyip durmadý yalvardý ödülü büyük olandýr
Yusuf arþ-ý alemde zorda olandý çöle düþen bir abdal veliydi su satar akçe alýrdý zorluk içinde kemale erendi yeri yurdu olmayan bir bedevi oðluydu
anasý hatice kör gönlü saf olandý Yusuf huzur nedir bilmedi dolaþmadýk çöl býrakmadý sonunda fatma kzý Ayþe’yi gördü arþ-ý ala aþkla titredi Yusuf bir abdal veliydi derdi büyüktü bilirdi
bu vuslat sona ermeyendi yaktý sine-i bahçeyi har ile Medine’den Mekke’ye Mekke’den Cizre’ye hasretle sahiplenmedik çöl koymadý yol uzun gam büyüktü dergah dergah üstüne kurdu ne aðladý ne güldü Rabbi Ala’ya ruhunu verdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşegül gökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.