herkesin elinde bir kapan acýmadan gidiyor, bir virane býrakýp ardýndan içten hesaplar yapýp, yüzüne gülümsüyor Herkes olmuþ bir avcý kaptýrramam hiç kuyruðu kimselere aldanamam.
bilinen yol en doðrusu kalmadý artýk yalnýzlýk korkusu.
Bir nefes ararsam eðer avucuma üflerim üff . püff diye dönmem artýk ,sondan geldiðim yere..
Zaman telafisiz affý yok. Gölgemle gezerim aç tok. Aradýðýn o balýk bu denizde yok, At oltaný,baþka yere Sür atýný geldiðin yere. . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKUP ŞAHİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.