DİN SİMSARI
Meczup pusulasýyla, kýble arayan ruhlar,
Nasýl medet umulur, çýngýraklý düdükten.
Bin yýllýk topraklardan, filiz verdi cüruflar.
Ne farkýnýz kaldý ki, omurgasýz sülükten.
Üflediðin her nefesle, arþý kirlettin arþý,
Hangi taþý kaldýrsam, hep ayný solucan,
Filiz vermiþ fidana, tersten okuttun marþý.
Ne hýrsmýþ be arkadaþ, firavun mu olucan.
Gölgelerin altýna, gerçekleri süpürdün,
Zembereði boþalmýþ, bozuk saatsin iþte,
Düþtükçe vidalarýn, köpürdükçe köpürdün.
Çürümeye baþlamýþ, aðzýnda ki son diþte.
Din-azorlar kükredikçe, zehrini saçar,
Bu kesif kokuyu utanýr, taþýmaz yeller,
Kýble bile yaklaþmaz, þerrinden kaçar,
Hangi hamuru yoðuruyor, bu cüzzamlý eller.
NUNUSLU
08-07-2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.