Maðrurdu, adým kýrmýzý gül der övünürdü
"Aþk dendi mi ben orda" o bilmez ki figürdü
Bir el koparýr gonca iken, iþte bu sevgi
Elbet de güzel iþte neden belli bu ilgi
Hep övgü duyar belki bu yüzden de kibirli
Bülbülse aþýkmýþ ötemezmiþ ki bu denli
Derler ki dikenler bile batmaz bu nasýl iþ
Ellerde solarlar kokusuz sorma meneviþ
Mevsim deðiþir gonca gülüm nerde sorulmaz
Devran bu döner böyle cevaplarý bulunmaz
Ýçtendi diðer gül mavi renk sanki özünde
Dik baþlý duruþ hak arayýþ hep de sözünde
Efsunlu gülüþler ama hep güvenilirdi
Hep kavga halindeydi, yaþam zordu bilirdi
Ýstekse basit, renkli çiçekler dolu bahçe
Dallarda güzellik ve sorun olmasa lehçe
Amber kokular sarsa bütün dünya nasýl mis
Birleþ hadi hiç durma yapar ayrýmý iblis
Mevsim deðiþir sanki deðil etrafý sessiz
Bak iþte umut kurtuluþun masmaviyiz biz
Rüzgarsa eser dalgalanýr þimdi denizler
Saklar bulutu gökyüzü canlandý filizler
Yok kimsesi üryan hele hep kýrmýzý güller
Gerçekleþiyor sanki edilen tahayüller
Bak mutluluðun resmi ebem kuþaðý günler
Elbet mavi gül dünde kalýr hep o hüzünler
Tek yapraðý kalmýþtý gülümser yine efsun
Ektim tohumum bak bitecek iþte bu füsun
Mevsim deðiþir iþte bahar bahçelerim hep
Özgürce açar gül ve uçar serçelerim hep
Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.