Uzak dur
Hakikat yolunu bulayým dersen,
Delilsiz gidilen izden uzak dur.
Nerde bilmediðin yabancý görsen,
Gereksiz sohbetten, sözden uzak dur.
Her meclise girip, boþa eðlenme,
Sözü piþirmeden, sakýn söylenme,
Her havaya girip, oynayýp dönme,
Derdini çalmayan sazdan uzak dur.
Ne dün geçip gitti, nede yarýn var,
Ömür bir nefeslik, sanma ki uzar,
Âleme ibretle eyle de nazar,
Biçimden, þekilden, tarzdan uzak dur.
Þu fani bedeni yer alýr, yer yer,
Can Allahtan geldi, Allah’a gider,
Kalp gözünü açýp, görmektir hüner,
Baþtaki kulaktan, gözden uzak dur.
Ýnsaný incele, inceden ince,
O can cevherini, örtendir tence,
Bu sýrrý çözeyim diyorsan, bence;
Cilveden, iþveden, nazdan uzak dur.
Yaratanýn nuru, güzele vurur,
Gizlemez kendini, karþýnda durur,
Anlayýp görenler, Arifin olur,
Bu aþka ermeyen özden uzak dur.
Yaralý gönlümüz, yâr ile hoþtur,
Haydi, oyalanma, visale koþtur,
Sevgisiz þu dünya, hayaldir, boþtur,
Geçici neþeden, hazdan uzak dur.
02.04.1996...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.