Her damla teninden düşer bedenime
Cadde baþlarýnda ürkek ve tedirgin bakýþlarla,
Bir hýrsýz gibi gözetleyen umut.
Kaldýrým sýrtlarý boyunca uzanan keder.
Ve duvarlarýn nemli suretinde terleyen hüzün,
Duman duman çökmüþse üzerime her ayrýlýk
Bekleyiþlerim ve özlemim yetmiyor iþte
Ey! fersude yüreðim
Kendini vur þimdi bir dalga gibi anýlarýn kýyýlarýna
Ya da hýrçýn bir tay gibi savrul
Hüzünleri,kederleri ve umutlarý terk etme zamaný
Al bohçaný
Kar topu gibi yuvarlana yuvarlana büyüt kendini
Bütün yükünü gözlerimin kaygan koridorlarýna býrakýp usulca,ölüm gibi çekip giden sevgilinin ardýndan.
Ey! fersude yüreðim
Ýçimin ayazýna yürüyen yitik bir adres gibisin
Ayrýlýklarýn yaralarý attý atacak
Duvarlara astýðýn bütün gülüþlerin boyasý aktý
Resimlik bir yaný yok artýk sevmelerimin
Ve suskun sevdalarýn suretidir
Bir yama gibi göðsüme yapýþtýrdýðýn
Þimdi bak ellerime
Üstü bozuk kar yangýnýdýr avuçlarýmda sakladýðým
Ama açsa avuçlarýný dirhem dirhem kendimi akýtacaðým
Gecenin en kuytu yerinden gözlerimi en çokta sakladýðým sözleri dökeceðim.
Ezberimden þiirler okuyacaðým bilirsin
Sonra bastýrýverecek
Göðsüne ellerimi
Ellerim kopuverecek,yazamayacaðým
Ama bilirsin
Beynimi ivgiyle oyup duran izdiham ayrýlýklardan hiçbir mevsime verecek yaným kalmadý.
Artýk her yaðmur tanesi teninden düþer bedenime
Ve sen ýslaklýðýnla saracaksýn beni
Ey! fersude yüreðim
Yanýldýn ve yenildin
Her yerde mezarlar kurdun ayrýlýklara dair
Çünkü: geceler esmerliðini iliþtirmiþ her köþe baþýna
Lambalar yüzlerini dönmüþ giderken dokunduðu yerlere
Aynalarda ise izleri duruyor gözlerinin ve aðlayýþlarýnýn.
Artýk ibze zamanlardan arta kalan düþteyim
Kýrlanmýþ birlikteliklerin silueti yapýþmýþ yüzümün en derin çizgilerine
Ve bir virgül getirdim iþte bitmemiþ,düþmemiþ,düþ olmamýþ sevdalardan
Ve bilirsin
Her yaðmur tanesi teninden düþer bedenime
Üþümek sýrdan,aðlamakta maharet sayýlmýyor artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.