SİZ...İZ...

Siz...Ýz...

elleri çiy kokulu
gözleriyse bakireydi
bir adama tutuldu...
gün geldi gitarýna
kývrak bir çengi oldu...

þimdi toz pembe
bir tomurcuðun
göbeði kadar taze ona
ve kývrým kývrým
ve nemli...
ve gizli...

siz..

dolma sarsam gelir misiniz?
bilmem cacýðý nasýl seversiniz
sarýmsaðýný bol koysam,
ister misiniz?

dolma parmaklý hanýmlarý sever misiniz?

bana çocuklarýn
umutlu yalanlarýndan söyleyiniz
örneðin; ’’seni hep seveceðim’’ diyebilirsiniz
biliyorum; siz bundan çok emin deðilsiniz
zararý yok,biraz böyle sanabilirsiniz..

benim için bir flamenko geçebilir misiniz?

þaraptan mý titriyor elleriniz?
neredeyse kadehi düþüreceksiniz
yoksa gidenlere alýþýk deðil misiniz?
ben uðrarým arada;
siz hiç merak etmeyiniz..

kendinize çocuklarýn
umutlu yalanlarýndan söyleyiniz..

yataðýnýzýn üzerini örtmeme izin veriniz
eminim,günlerce
bir ÝZ görmek istemeyeceksiniz
bu yönden þanslýsýnýz
loþ nasýlsa eviniz
bir süre geceleri ýþýðý yakmazsýnýz
olur biter/siniz...

bana müsade;
mantomu tutabilir misiniz?
mantom orada deðil;
uzandýðýnýz sizin ceketiniz...

bir kadýn yürüyor,yalnýzlýðý herkes kadardý
herkesle birlikte yalnýzlýðý çoðaldý.

yolun iki yanýndaki
sonbahar aðaçlarý
bir vakitler sarý çiçekler açardý...

Seher Duman



Sosyal Medyada Paylaşın: