GİTME..!

hayli zaman oldu ellerine tutunmayalý
sesine inanýp
bir ömrü tekrar göze almak gibi ýsrarla getirdim bu þiiri kapýna
sevmekten zordu unutmak çünkü
oradaydýn hep kalbimde
en son ölüme bulasan da dilini
kalbinin elleri hala beyazdý
zamansýz ayrýlýklarýn kurþunu deðerken alnýna
ne güzel gidiyordun eðip kirpiklerini...

bense uyur gezer bir düþün kayýp gecesiydim
nereye dönsem kýrýk bir aynanýn acýsý çarptý yüzüme
seni unuttum diye baðýrdýðým her gecede oradaydýn, kalbimde
durmaksýzýn küfrettim baþkentin ana/karasýna
kýrýlgan bir göçtüm çünkü
ne için gittiðimi unuttum
sesim rehin kaldý Yusuf’un kuyusunda...

suya sýzan mavi gibiydin,kasten aþk süsü verilmiþ
her i mgesi bir yangýndý þiirlerimin
herkes giderken senden
ve ben giderken herkesle birlikte
duvarsýz bir eþgal gibi kalýyordum
öyle bir yýkýlýþ ki sorma
bütün tutunmalarý söküyordum içimden
ve kader sapaklarýný verdiðinde
bir rüzgar gibi duruyordun önümde
avuçlarýn ki en derin sýðýnaðým...

herkes iyiydi
bütün suç benimdi
elmadaki kurt bendim
sakýncalý bir siyahiydim
sürgün bir þüpheliydim,uyruðuna þerh konan
formatsýz þiirler yazdým her özlediðimde seni
ruhumdan taþtý yüzün
suya bakmak yasak,dokunmak yasaktý sana
Ýsrafil’in dilinden okudum suru
ölmek farklýydý, susmak da
deðildi aslýnda göç
nereye gitsem alnýma deðdi elleri sesinin
ve ben ýslaðýný seçtim harflerin
bir daha sevmedim Ankara’yý sen yokken...

ah!
fikrimin izafi yaný
üç vakte kadar bir aðlama býraktýn kapýma
içim ki; Kerbela..

ey masum bir gülüþle aðzýmýn kýyýsýnda kalan fail!
kusursuz bir aðrýyla uyandýr beni düþten
ölme!
parmaksýz býrakma þiirlerimi
bir Ýstanbul düþürürüm senin için baþkentin tam kalbine
gitme!

Gül sürdüm harfine adýna kurban olduðum
korkma!
bu þiirde açýk etmeyeceðim adýný Yusuf’um
gitme..!





Sosyal Medyada Paylaşın: