Dur ve dinle ey ruhsuz beden, Biri var sana bakýp sana seslenen, Görmüyor musun ey þaþkýn vücut, Sana bakýyor uzaktan yanýna gelmeden.
Dur ve konuþ onunla, tanýþ, Görmemezlikten gelme! bu yanlýþ, Hadi git sor ne var de, Kaçamak olmasýn artýk attýðýn o bakýþ.
Söylemezsen anlamazlar bazen söylesen bile, Konuþ diyorum ama o an dökülmez dile, Kýr seni sýmsýký saran bütün bu zincirleri, Sen söyle anlamasýnlar gönlünde ki aþk ile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞEHR-İ ŞİİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.